پيام‌هاي اتاق

انگار در اين سال ها فرماندهان به تنها چيزي که فکر نمي کردند پاداش هاي دنيوي بود. نه مدالي به سينه داشتند و نه حرف هاي عجيب و غريب مي زدند. باورکردني نيست که گاه تا آخرين لحظات زندگي براي عده اي ناشناس باقي مي ماندند

قصه ي فرمانده هان قصه ي واقعي مردان پارسا و شجاع اين سرزمين است.

«وقتي همه خوابيدند او آهسته از جا بلند شد. به ياد يحيي تشكش را جمع كرد و روي زمين سرد خوابيد. در تمام سالها و شبهاي آن هيچ كس به ياد نداشت عباس روي تشك خوابيده باشد.» اين قصه ي عباس كريمي ست. كودكي كه داوطلب مي شود كه در مدرسه به جاي دوستش هم تنبيه شود.

و همين شخصيت فداكار و ايثارگر است كه با احساس تكليف به ارگان نوپاي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي مي پيوندد و جزء اولين كساني است كه براي مبارزه با ضد انقلاب به كردستان عزيمت مي كند و بعدها به عنوان مسئول اطلاعات وعمليات تيپ حضرت رسول(ص) مشغول به خدمت مي شود و ...

از هوش زياد و فرماندهي ماهرانه ي شهيد عباس كريمي در اين كتاب قصه هاي زيادي آمده است. روش پخش اعلاميه ي او و دوستانش در سربازي كه به طور بسيار زيركانه اي انجام مي گيرد و صبر و حوصله و شكيبايي او كه مانع از غافلگير شدن آنها توسط عراقي ها مي شود نمونه اي ازاين قصه هاست.

نكته ي مهم ديگر در مورد اين فرمانده ي بزرگ وضع ظاهري اوست كه با يك بسيجي ساده قابل تمايز نبوده است. به طوري كه در بيشتر جاها او را به جاي يك بسيجي ساده اشتباه مي گيرند. قصه ي «مردي با چفيه سفيد» و «بسيجي تازه وارد» و قسمتهايي از داستان «خلباني كه مي خواست اسير باشد» از اين مجموعه به اين نكته اشاره دارند. اما زيباترين قصه ي اين مجموعه را مي توان قصه ي «خلباني كه مي خواست اسير باشد» به حساب آورد.

داستان خلباني كه اسير رزمنده هاي ايراني مي شود و بعد بر اثر رفتار خوب و انساني شهيد عباس كريمي حاضر نمي شود كه او را به اردوگاه اسرا بفرستند. ... و سرانجام اين مجاهد راه خدا در تاريخ 23/12/1363 در عمليات غرورآفرين بدر در جنوب كشور (شرق دجله) با اصابت تركش به ديدار معبودش مي شتابد.

مردي با چفيه ي سفيد/ بر اساس زندگي شهيد عباس کريمي/ قصه فرماندهان/ اصغر فکور/ انتشارات سوره مهر